Een groot deel van de mondiale mijnbouwindustrie is actief in gebieden waar explosieve gevaren aanwezig zijn, waaronder ondergrondse kolenwasinstallaties en terugwinningstunnels. Dit betekent dat werknemers in deze gebieden het risico lopen op ontstekingen en explosies, wat kan leiden tot verwondingen of dodelijke slachtoffers.

Om deze ongelukken te voorkomen heeft de mijnindustrie veel verschillende soorten lampen ontwikkeld die zijn ontworpen om het risico op een explosie te minimaliseren. Deze lampen voldoen aan de strengste veiligheidsnormen in verschillende landen en rechtsgebieden en vormen een essentieel onderdeel van de uitrusting van elke mijnwerker.

Er zijn veel verschillende soorten veiligheidslampen , maar ze werken allemaal door het verbranden van mijndamp te voorkomen, een brandbaar gas dat in kolenmijnen voorkomt. Mijndamp is een combinatie van methaan en kolenstof en als het ontbrandt, kan het een dodelijke explosie veroorzaken.

De eerste lamp die was ontworpen om het verbranden van mijndamp te voorkomen, werd rond 1813 uitgevonden door Dr. William Clanny en werd gepubliceerd in een artikel voor de Royal Philosophical Society. Het bestond uit een kort glasgedeelte in het midden van de lamp met daarboven een gaascilinder. De lucht die door het gaas werd aangezogen, werd vervolgens in de vlam in het glas afgestoten en verhinderde dat mijngas erdoorheen ging.

Het was ook belangrijk dat de vlam niet te heet werd, dus ontwikkelde Clanny een bovenlaag van gaas die de vlam afkoelde om het risico op een zonnesteek te verminderen. Hij voegde ook een metalen motorkap toe die verhinderde dat de vlam zou worden gedoofd door de heersende wind en tocht in kolenmijnen.

Dit ontwerp maakte het ook moeilijk voor steenkoolstof om aan het gaas te blijven kleven. Dit was vooral belangrijk in terugwinningstunnels, waar het mogelijk is dat brandbaar gas zich in de loop van de tijd ophoopt en vast komt te zitten onder het kolenstof in deze terugwinningstunnels.

Een ander belangrijk kenmerk van de veiligheidslamp was de barometer, waarmee mijnwerkers konden detecteren of de atmosferische druk laag was, wat aangeeft dat er een groot risico bestaat dat mijndamp uit steenkoollagen in de mijngangen sijpelt. Deze informatie was van onschatbare waarde, omdat het gevaarlijke omstandigheden kon voorkomen.

De lampen van vandaag kunnen in twee basisconfiguraties worden geleverd: explosiebestendig of intrinsiek veilig (wat betekent dat de lamp is ontworpen om te voorkomen dat mijndamp ontbrandt). Intrinsiek veilige lampen zijn niet noodzakelijkerwijs explosiebestendig en worden al eeuwenlang gebruikt om kolenmijnen te verlichten.

Er zijn veel verschillende soorten verlichting die in een mijn kunnen worden gebruikt, van kaarsen tot kleine lantaarns. Kaarsen werden vooral gebruikt in de beginjaren van de industrie, maar tegenwoordig heeft LED-technologie de voorkeur.

Ze kunnen op batterijen werken of op een generator werken. Elektrische lantaarns zijn lichter, efficiënter en hebben een langere levensduur van de batterij dan kaarslantaarns.

Ze zijn echter ook duurder dan traditionele lantaarns en de batterijen moeten regelmatig worden vervangen. Het kan ook gevaarlijk zijn om ze in een mijn te gebruiken, omdat ze gemakkelijk in brand kunnen vliegen en een explosie kunnen veroorzaken.